Методологија
Инвентарот на стакленички гасови беше подготвен следејќи ги Упатствата на IPCC од 2006 година и користејќи го софтверот за инвентари на IPCC (IPCC Inventory Software, верзија 2.17.6170.18196 од 22 ноември 2016 год., достапна во моментот на изработка на инвентарот). Согласно Упатствата од 2006, проценетите емисии и понори на стакленички гасови се поделени во следните пет сектори:
- Енергетика
- Индустриски процеси и користење на производи (ИПКП
- Земјоделство, шумарство и други употреби на земјиштето (ЗШДУЗ)
- Отпад
- Други (на пр., индиректни емисии од таложење на азот од не-земјоделски извори)
Секој сектор се состои од поединечни категории и поткатегории, па така националниот инвентар е развиен на ниво на поткатегории.
Според упатствата на IPCC методите за пресметка се поделени на три нивоа (Tiers):
- Метод 1 (Tier 1) е т.н. „стандарден метод“, кој е наједноставен и вообичаено се користи кога нема одредени емисиони фактори на национално ниво (специфични за земјата);
- Метод 2 (Tier 2) ја користити истата процедура како и Метод 1, но вклучува емисиони фактори и параметарски податоци за активности кои се специфични за земјата или барем за еден од регионите во земјата и
- Метод 3 (Tier 3) е резервиран за методите посебно развиени за земјата (модели, пописи и други).
При изработката на Македонскиот национален инвентар, беше применет Метод 2 (Tier 2) за емисионите фактори за CO2 лигнит, мазут и природен гас кај активностите при кои се согорува гориво во секорот Енергетика. Методот 2 (Tier 2) исто така беше користен во секторот Индустриски процеси и користење на производи за емисионите фактори за производстов на цемент во Минералната индустрија и за производство на железо и челик и феролегури во Металната индустрија. Сектор Отпад е уште еден секотор во кој беше применет Метод 2 (Tier 2), преку методот FOD на IPCC и земјаќи ги предвид податоците за активност при одлагањето на отпад на депониите за цврст отпад специфични на земјата и историските податоци за БДП и население. За другите сектори беше користен стандардниот метод, Метод 1.
За да се олесни збирното известување за вредностите на стакленичките гасови, изразени како еквиваленти на јаглерод диоксид (CO2-eq), согласно Одлуката 17/CP8 (анг. Decision 17/CP.8) се користеа факторите за потенцијалот на глобално затоплување (GWP) увоени во Вториот извештај за оценка (анг. Second Assessment Report –SAR) на IPCC (за период од 100 години) презентирани во Табела 1 .
Табела 1. Вредности на факторите за потенцијалот на глобално затоплување (GWP) користени при изработката на инвентарот на стакленички гасови (за период од 100 години)
Гас
|
Еквивалент на CO2
|
CO2
|
1
|
CH4
|
21
|
N2O
|
310
|
HFC-125
|
2.800
|
HFC-143a
|
3.800
|
HFC-134a
|
1.300
|
HFC-32
|
650
|
HFC-227ea
|
2.900
|
CF4
|
6.500
|
C2F6
|
9.200
|
Извор: IPCC Second Assessment Report (SAR), 1996